ثروت به تنهايي نميتواند عامل پايدار و واقعي براي کسب احترام و محبت در ميان خانواده و اطرافيان باشد. احترام و محبت حقيقي از طريق اخلاق نيکو، رفتار انساني و همدلي به دست ميآيد.
به گزارش هفت چشمه به نقل از تسنيم، داشتن اخلاق نيکو در برخورد با ديگران يکي از اصول اوليهاي است که هر فرد بايد به آن پايبند باشد. اين ويژگي نه تنها به بهبود روابط اجتماعي کمک ميکند، بلکه موجب افزايش نشاط و همبستگي در جامعه نيز ميشود. در محيطهاي کاري و اداري، حسن خلق ميتواند به ارتقاي کارايي و بهرهوري کارکنان منجر شود. فردي که در مقام مسئوليت قرار دارد، چه در خانه و چه در محل کار، بايد تلاش کند تا با اخلاق پسنديده، محيط اطراف خود را سرشار از انرژي مثبت کند. اين امر باعث جذب افراد به او و تأثيرگذاري مثبت بر رفتار و عملکرد آنان ميشود.
در دنيايي که افراد سعي ميکنند با مال و ثروت نظر ديگران را به خود جلب کنند و در آنها اثر مثبت بگذارند، آموزههاي دين به ما ميآموزد با اخلاق و حُسن معاشرت ديگران را جذب خود کنيد. از عبدالعظيم بن عبدالله حسني روايت شده است شخصي به نام عبيدالله ميگويد: به امام جواد عليهالسلام گفتم: «اي پسر رسول خدا، حديثي برايم بگو از پدرانت. امام فرمود: اميرالمؤمنين عليهالسلام گفتند: شما نميتوانيد مردم را با ثروتهايتان جلب کنيد، بنابراين آنها را با بشاشي و حسن معاشرت جذب کنيد؛ زيرا من از رسول خدا شنيدم که ميفرمودند: شما نميتوانيد مردم را با ثروتهايتان جلب کنيد، بلکه آنها را با اخلاق خود جلب کنيد؛ إِنَّكُمْ لَنْ تَسَعُوا اَلنَّاسَ بِأَمْوَالِكُمْ فَسَعُوهُمْ بِطَلاَقَةِ اَلْوَجْهِ وَ حُسْنِ اَللِّقَاءِ فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ إِنَّكُمْ لَنْ تَسَعُوا اَلنَّاسَ بِأَمْوَالِكُمْ فَسَعُوهُمْ بِأَخْلاَقِكُمْ.»
اين حديث به روشني به ما ميآموزد هيچ ثروتي بالاتر از ادب و اخلاق نيکو نيست و در قبال خانواده دو وجه معنايي دارد:
اول اينکه بسياري از افراد بر اين باورند که تنها راه جلب محبت اعضاي خانواده، کسب درآمد و مالاندوزي است، در حالي که اين تصور نادرست است. خانواده بيش از نياز به مال و ثروت، به محبت و توجه عاطفي احتياج دارد. اگرچه فرد ممکن است در کسب درآمد موفق باشد، اما بدون اخلاق نيکو و رفتار محبتآميز، رضايت و خوشنودي خانواده کاهش خواهد يافت. البته اين بدان معنا نيست که پدر خانواده نبايد به فکر تأمين مالي و ارتقاي سطح زندگي باشد؛ انسان مؤمن و مسئول هميشه به دنبال بهبود وضعيت شغلي و افزايش درآمد است. با اين حال، او ميداند که ثروت تنها عامل ايجاد محبت و پيوند عاطفي در خانواده نيست.
دوم اينکه گاهي پيش ميآيد درآمد پدر خانواده کاهش مييابد و خانواده با مشکلات مالي و تنگدستي روبهرو ميشود. در چنين شرايطي، برخورداري از اخلاق نيکو و رفتار دلنشين ميتواند تأثير زيادي در افزايش تحمل خانواده در برابر مشکلات داشته باشد. اخلاق زيبا نه تنها به ايجاد فضايي آرام و مثبت کمک ميکند، بلکه باعث ميشود اعضاي خانواده در کنار يکديگر با همدلي و محبت از چالشها عبور کنند. در واقع، حُسن خلق در مواقع سختي ميتواند پيوندهاي خانوادگي را محکمتر کرده و مانع از فرسايش روابط در مواجهه با مشکلات اقتصادي شود.
اين حديث در بستر اجتماعي چنين تفسير ميشود که برخي افراد ميکوشند با افزايش ثروت، جايگاه و احترام بيشتري در ميان خويشاوندان و اطرافيان به دست آورند. اما اين نگرش نادرست است، زيرا هر چه فرد بيشتر بر مالاندوزي تمرکز کند، احتمال دارد از اخلاق و ارزشهاي انساني فاصله بگيرد. در نتيجه، چنين افرادي معمولاً احترام واقعي را از ديگران دريافت نميکنند. کساني که به دليل ثروت به او احترام ميگذارند، اغلب به انگيزههاي مادي علاقهمندند، نه به شخصيت و اخلاق فرد. در واقع، ثروت به تنهايي نميتواند جايگزين اخلاق و رفتار نيکو در ايجاد احترام و محبت واقعي شود.
نتيجه آنکه ثروت به تنهايي نميتواند عامل پايدار و واقعي براي کسب احترام و محبت در ميان خانواده و اطرافيان باشد. احترام و محبت حقيقي از طريق اخلاق نيکو، رفتار انساني و همدلي به دست ميآيد.
انتهايپيام/